13 lipca 2025.
Jak myślisz, który z tych trzech zachował się jak bliźni wobec tego, który wpadł w ręce bandytów? Odrzekł uczony w prawie: Ten, który okazał mu miłosierdzie. Jezus powiedział mu: Idź i ty czyń podobnie (Łk 10, 29-37)
Przypowieść o dobrym Samarytaninie przedstawia nam klasyczny przykład tego, co Jezus uważa za dobry model zachowania. Przypowieść ta miała również drugie zastosowanie, ponieważ jej bohaterem był „Samarytanin”, człowiek należący do rasy pogardzanej przez tych, którzy uważali się za „naród wybrany”. Lekcja jest prosta: jesteś „narodem wybranym” tylko wtedy, gdy kochasz. Miłości nie można zastąpić nawet modlitwą i sakramentami, gdy Bóg prosi w danym momencie o pomoc bliźniemu. Modlitwa, Komunia i spowiedź są przejawem tej miłości, ale nie mogą być uważane za jedyne jej przejawy, zwłaszcza kosztem zapominania o tych, które odnoszą się do potrzeb bliźniego.
Przypowieść ta zawiera jednak jeszcze jedną naukę, skierowaną do tych, którzy analizują swoje sumienie pod kątem niepopełniania grzechów, nieczynienia zła. Zapominają oni, że istnieje bardzo subtelny, ale bardzo częsty grzech: grzech zaniechania. Ani kapłan, ani faryzeusz nie uczynili nic złego pobitemu człowiekowi. Jednak Pan nie postawił ich za wzór postępowania dla swoich uczniów. Kto może czynić dobro, a tego nie czyni, popełnia grzech, tym większy, im większa jest potrzeba pomocy bliźniemu. Chrystus nie prosi nas, abyśmy rozwiązywali problemy świata, ale prosi nas, abyśmy robili co w naszej mocy, nawet z wysiłkiem, aby te problemy zostały rozwiązane. Nie możemy zapominać, że miłość jest przykazaniem, obowiązkiem chrześcijanina.
Postanowienie: Kiedy widzimy kogoś potrzebującego pomocy, powinniśmy przyjść mu z pomocą ze wszystkich naszych sił, nie będąc przymuszonym, ale mając świadomość, że Chrystus jest w potrzebującym bliźnim i czeka na nas.