26 października 2025.
Jezus opowiedział niektórym, co dufni byli w siebie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść: “Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz, a drugi celnik. Faryzeusz stanął i tak w duszy się modlił: „Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie: zdziercy, niesprawiedliwi, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. Zachowuję post dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam”. A celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi, mówiąc: „Boże, miej litość dla mnie, grzesznika!” Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony”. (ŁK 18, 9-14)
Często zdarza się, że pycha kryje się pod maską dobroci. Tak więc dla wielu im więcej dobrych uczynków wykonują, tym bardziej są zarozumiali i tym bardziej osądzają innych, ponieważ uważają ich za gorszych od siebie. Jest to poważny brak pokory, a bez pokory nie ma świętości. W rzeczywistości są ludzie, którzy wydają się dobrzy i robią wiele dobrych rzeczy, ale mimo to nie są święci, ponieważ są pełni próżności i pychy. W głębi duszy uważają się za lepszych od innych, a kiedy coś im szkodzi lub kiedy uważają, że nie potraktowano ich należycie, natychmiast się gniewają, a nawet oddalają się od Boga.
Ewangelia z tego tygodnia zachęca nas do pokuty i pokornego uznania naszych win oraz do dziękowania Bogu za dobre rzeczy, które dzięki Jego pomocy jesteśmy w stanie uczynić. Nie zachęca nas więc tylko do dziękowania Bogu za to, że jesteśmy dobrzy, bo to samo robił faryzeusz, ale do uświadomienia sobie, że bez Niego nie bylibyśmy dobrzy, a jednocześnie do nieosądzania nikogo, ponieważ tylko Bóg zna tajemnicę ludzkiego serca. Nie oznacza to, że nie możemy oceniać czynów innych, ale intencje lub świadomość tego, co robią. Postępujmy zgodnie z radą Kościoła: potępiajmy grzech i starajmy się ratować grzesznika.
Postanowienie: Wyznać grzechy po dokonaniu rachunku sumienia i prosić Boga o przebaczenie. Dziękować Panu za dobrze wykonaną pracę i nie osądzać tych, którzy tego nie robią.